dixrwma matia

με τη ματια καρφωμενη στο πατωμα
και τις αναπνοες της να συμβαδιζεουν με τον ηχο απο τους δειχτες του ρολογιου
ετοιμαζε τις αποσκευες των μικρων στιγμων ...
αυτες οι μικρες στιγμες που την εκαναν να χαμογελα..
αυτες θα τη συντροφευσουν και παλι...

ισως η θαλασσα να ειναι ηρεμη τωρα, μαμα...


τεσσερα χρονια δαμαζει τα κυμματα των ενοχων
¨''γιατι αυτος και οχι εσυ....''
και το γιατι την λιωνει αργα και βασανιστικα...


να ανοιγαμε ισως να μπει λιγο φως μαμα..?


τεσσερα χρόνια στο σκουριασμενο σκοταδι του μυαλου της
για ενα παιδι που εχασε και ενα παιδι που δε προσπαθησε ποτε να κερδισει
μα σε λιγο και τα δυο της παιδια θα περπατουν χερι με χερι....



δε θελησε να αφησει γραμμα πισω
μονο δυο λεξεις υπογραμμισε , στην τελευταια σελιδα του αγαπημενου της βιβλιου...
διχρωμα ματια...


φοβαμαι μαμα.οχι για εμνα αλλα για σενα μαμα.......